izmir büyükşehir belediyesi ana transfer merkezi

şehirlerarası ulaşımda otobüs kullanımı  özellikle türkiye gibi karayolu ulaşım politikasını benimseyen ülkelerde önemlidir. son yıllarda havayolu ve yüksek hızlı tren ulaşımının yaygınlaşması bu önemi azaltacak bir yapıya ulaşamadı. ancak havaalanı ve gar yapılarındaki sosyal kullanımlar ve kentsel donatılara özgü programların yaygınlaşmasının ve konfor/güvenliğe yönelik gelişmelerin otogar olarak bilinen otobüs terminallerinde de karşılık bulması kaçınılmaz gözüküyor. bu nedenle “otobüs terminalleri”nin de konfor ve kullanım yanında programa yönelik köklü dönüşüm içermesi beklentisi tasarımın öncel itkisini oluşturur.

havaalanları, tren garları ve limanlar gibi diğer ulaşım yapılarında olduğu gibi otobüs terminalleri’ndeki dönüşümün  de ilk adımı, belki de, toplumsal algının kırılması ile başlayabilir. “transfer merkezi” olarak isim değişikliğinin ötesinde bir dönüşüme gereksinim olduğu gözükmektedir. bu öngörüyle tasarımın, çeşitlenen kentsel/kamusal programlar ile sadece yolcuların değil kentlilerin de daha çok vakit geçirebileceği sosyal ortamlar ile donatılması benimsenmir. tasarımda, sadece seyahat gereksinimi zamanlarında değil gündelik hayat kullanımlarında ve boş zaman etkinliklerinde de alanın çekim merkezi olabilmesi önemsenir. sağlanan sosyal ortamın aynı zamanda çağdaş kent mekanları algısını ve kullanım pratiklerini güçlendireceği ve bu algıyı/pratikleri kendi dışına da aktaracağı beklenir.